W dyskusji na temat tego, kto jest największy w historii, zawsze często przypisuje się kryterium rozstrzygające remisy przy podejmowaniu decyzji o zdobyciu głównego tytułu w światowej piłce nożnej: zdobyciu Pucharu Świata.

Dla Messiego i CR7 edycja 2022, która odbędzie się na Bliskim Wschodzie, wydaje się ostatnią szansą zawodników na zdobycie jedynego tytułu, którego brakuje im w CV.

I w ten sposób wkraczamy na sportowy Olimp, który ma już zawodników kalibru Maradony, Zidane'a, Ronaldo, Ronaldinho Gaúcho i największego ze wszystkich, króla Pelé.

Kto jednak ma największe szanse na przełamanie tego piętna i umożliwienie przeniesienia Pucharu Świata do swojego kraju? To właśnie postaramy się wyjaśnić w tym artykule.

Opowiedzenie historii głównych zwycięzców Złotej Piłki, którzy przez wiele lat walczyli osobno o tytuł najlepszego na świecie, jest praktycznie niemożliwe.

Do futbolu przyszli praktycznie w tym samym czasie, z niewielką różnicą dwóch lat między debiutami.

Cristiano Ronaldo zadebiutował w Portugalii w sezonie 2002/2003. Argentyńczyk zadebiutował w Barcelonie w sezonie 2004/2005 wspólnie z gwiazdą Ronaldinho Gaúcho.

W 2008 roku facet opuścił Manchester United, aby zostać gwiazdą głównego rywala Barcelony w hiszpańskiej i światowej piłce nożnej, Realu Madryt.

Przez 10 lat centralizowali akcje piłkarskie na świecie, gdzie El Clásico poruszało pasje kibiców drużyn i tych, którzy lubią dobrą piłkę nożną.

W latach 2008–2019 obaj gracze 12 razy rywalizowali o Złotą Piłkę i FIFA The Best, aby zostać najlepszym zawodnikiem sezonu, zdobywając łącznie 11 nagród.

Było to sześć razy w przypadku następcy Maradony i pięć razy w przypadku tego, który uważany jest za największego portugalskiego piłkarza wszechczasów.

Ponadto zdobyli kilka nagród dla najlepszego strzelca w mistrzostwach i sezonach Europy w piłce nożnej, co było imponującą liczbą.

W historii piłki nożnej Argentyńczyk z Rosário osiągnął:

Liczba Portugalczyków urodzonych na Maderze jest imponująca:

Życiorysy każdego gracza są imponujące i w pełni kwalifikują go do miana najlepszego gracza wszechczasów. Dla tych, którzy żyją dzisiejszym futbolem, to stwierdzenie jest prawdziwe.

Toczy się wiele dyskusji na temat tego założenia, ponieważ wielu nie śledziło karier między innymi Maradony, Plattiniego, Ronaldo Fenômeno, Ronaldinho Gaúcho i Pelé.

Jednym z najczęściej używanych argumentów obalających to twierdzenie jest to, że aby znaleźć się na tej szlachetnej liście, muszą mieć własny Puchar Świata.

Trajektoria obu zawodników w Pucharze Świata przebiega niemal w ten sam sposób. Obaj zawodnicy debiutowali na mistrzostwach świata w 2006 roku w Niemczech.

Gospodarze byli solą w oku zarówno Messiego, jak i CR7. Argentyńczyk zatrzymał się w ćwierćfinale po rzutach karnych, a Portugalczyk zajął czwarte miejsce po przegranej w meczu o trzecie miejsce 3:1 z Niemcami.

Na Mistrzostwach Świata 2010 w Republice Południowej Afryki Messi poszedł nieco dalej niż Cristiano. O ile patriota przegrał w 1/8 finału z ówczesnym mistrzem Hiszpanii, o tyle Argentyńczyk Maradony i Messiego przegrał z Niemcami 4:0.

W 2014 roku w Brazylii dwukrotnie wystąpiły gwiazdy z Portugalii i Argentyny. Po katastrofalnym i nietwórczym występie, po porażce w debiucie z mistrzami Niemiec, Portugalia odpadła w pierwszej fazie.

W międzyczasie Argentyna robiła postępy i potwierdzała swoje faworyzowanie, aż dotarła do wielkiego finału na Maracanã. Ale pośrodku drogi znów znalazły się Niemcy.

Po niesamowitej okazji, którą Higuain zmarnował w pierwszej połowie, tytuł wymknął się Messiemu z rąk dopiero w dogrywce, po bramce Gotze. We wszystkich występach obu gwiazd ta edycja była tą, która była najbliżej jednej z nich.

W 2018 roku, gdy Argentyna była w rozsypce i niestabilna kampania, Messi i spółka zostali wyeliminowani w 1/8 finału z Francją 4:3. Portugalia również zatrzymała się na tym samym etapie w meczu z Urugwajem po bramkach Cavaniego i Suáreza.

W przypadku roku 2022 nieco inne konteksty kierują poszczególne drużyny na Puchar Świata na Bliskim Wschodzie rozpoczynający się 20 listopada. Zobaczmy, jak Argentyna i Portugalia dostaną się do Pucharu Świata.

Myśląc o obecnych scenariuszach sporu w Katarze, możliwości dla każdego gracza są inne, a jednocześnie niespotykane.

Dziś gracze nie osiągają szczytowego poziomu mistrzostw świata. Messi zaczyna od razu twardo stawiać czoła PSG po 18 latach spędzonych w Barcelonie, podczas gdy CR7 przeżywa okropne chwile w United, będąc rezerwowym angielskiej drużyny.

W przypadku ich drużyn oczekiwania co do miejsca, w którym dotrą do końca mistrzostw świata, różnią się w zależności od rankingu FIFA i półki faworyzowania.

Portugalia znajduje się w grupie H z Urugwajem, Koreą Południową i Ghaną i może zmierzyć się z Brazylią w 1/8 finału. 

Zespół kwestionowany przez prasę i kibiców ze względu na schemat taktyczny Fernando Santosa i bogactwo talentów, takich jak João Felix i Bernardo Silva, Portugalczycy próbują przełamać przewidywania.

Cristiano Ronaldo mówi, że w wieku 41 lat zamierza zagrać na Mistrzostwach Świata w 2026 roku, ale może to być jego ostatnia szansa na zdobycie Pucharu Świata na wysokim poziomie.

Messi i Argentyna znajdują się w grupie C z Meksykiem, Arabią Saudyjską i Polską. Zespół ma serię bez porażki od ponad 30 meczów, jest aktualnym mistrzem Copa América i po wielu latach znalazł idealny skład.

Zawodnik sam powiedział lokalnej prasie, że nadchodzący mundial będzie ostatnią edycją, w której wystartuje. To jeszcze bardziej podnosi oczekiwania w stosunku do Argentyny, która obecnie znajduje się w czołówce faworytów, obok Brazylii i Francji.

Spór pomiędzy Messim a CR7 miał wiele rozdziałów, które miały wpływ na futbol i jego fanów, ale cała historia ma swój koniec. 

A Mistrzostwa Świata w 2022 roku mogą być ostatnim rozdziałem i ostatnią szansą na zachwianie równowagi w tym zaciętym sporze między tym, kto jest największy ze wszystkich.